(Prawie) dekada Zasad Dobrych Praktyk KPF

(Prawie) dekada Zasad Dobrych Praktyk KPF

Od prawie dekady pośrednicy i doradcy kredytowi, zrzeszeni w Konferencji Przedsiębiorstw Finansowych, zobowiązują się do respektowania w swojej praktyce biznesowej Zasad Dobrych Praktyk KPF. Sprzedaż kredytów – także hipotecznych – podlega rygorom, wymienionym w kodeksie etycznym,, co oznacza, że firmy, których stosowanie się do Zasad Dobrych Praktyk weryfikuje coroczny audyt etyczny, są jego postanowieniami związane. Jest to o tyle istotne rozróżnienie, iż w przypadku części związków pracodawców dobre praktyki nie posiadają mocy wiążącej ich Członków, a są jedynie rekomendowane.

DOBRE PRAKTYKI OD 2005 ROKU

W 2005 roku rozpoczęło się w KPF tworzenie programu etycznego, którego istotnym elementem, czy wprost fundamentem, stał się dokument „Zasady Dobrych Praktyk” (ZDP). Od początku znalazł się w nim rozdział zatytułowany „Zasady Dobrych Praktyk Sprzedaży Produktów Kredytowych”, który precyzyjnie określa powinności całego zakresu podmiotowego firm, uczestniczących w procesie udzielania kredytów, w tym zarówno powinności podmiotów, pośredniczących w udzielaniu kredytów, jak również banki. ZDP formułuje reguły odpowiedzialnego pożyczania, rozpatrywania reklamacji klientów, ochrony informacji i danych osobowych oraz przestrzegania norm odnoszących się do reklamy kredytów. Ponadto – co niesłychanie istotne – wskazuje się w nim również, jakie praktyki są niedozwolone. Stosowanie Zasad Dobrych Praktyk weryfikowane jest co roku poprzez audyt etyczny.

Od etycznej substancji organizacji zależy jakość funkcjonowania wszystkich wymiarów organizacji, także tych, które poddawane są ocenie przez biegłych rewidentów, dlatego oba rodzaje audytu – finansowy i etyczny – wzajemnie się uzupełniają – przekonuje prof. Wojciech Gasparski, współtwórca programu etycznego KPF.

OSTRE WYMAGANIA WOBEC POŚREDNIKÓW

Reguły, zapisane w dokumencie dotyczą też pośredników kredytu hipotecznego, czyli produktu o największej wartości, a co za tym idzie – obarczonego dużym stopniem ryzyka. Warto zauważyć, że – według danych Konferencji Przedsiębiorstw Finansowych – Członkowie KPF w 2013 roku, pod względem ilościowym, sprzedali prawie tyle samo kredytów hipotecznych co gotówkowych (odpowiednio: 20 471 i 23 213), a jeśli wziąć pod uwagę udział wartościowy w strukturze wszystkich kredytów – wynosi on blisko 85%!

Wobec braku ram prawnych i jednolitych standardów jakości funkcjonowania w Polsce sektora pośrednictwa i doradztwa kredytowego, zasady ustanowione przez KPF w pewnym sensie – ograniczone do formuły samorządowej – wypełniają tę lukę. Do tego pozwoliły osiągnąć w okresie 9 lat obowiązywania ZDP wysoki poziom kultury korporacyjnej i zbudowanie wizerunku solidnego uczestnika rynku finansowego w Polsce.

Obligują one pośredników do wymagania od klienta, przed zawarciem umowy, dostarczenia dokumentów, potwierdzających jego zdolność do spłaty zobowiązań, wynikających z zakupu kredytu na kwotę przez niego wnioskowaną. Jeśli ustalą, że nie jest on w stanie wywiązać ze spłaty należności – wówczas powstrzymują się od sprzedaży produktu kredytowego. Poza tym postanowienia Zasad Dobrych Praktyk KPF nakazują przedsiębiorcom finansowym przedstawianie warunków umowy i konsekwencji, grożących klientowi w sytuacji niespłacania przez niego zadłużenia, w sposób jasny i przejrzysty. Dodatkowo narzucają wymóg informowania go o źródle swojego wynagrodzenia, tj. wyjaśnienia czy otrzymuje je od zleceniodawcy czy klienta.

Jednocześnie Zasady Dobrych Praktyk KPF zabraniają m.in. podawania nieprawdziwych danych o oferowanym produkcie oraz niezgodnych z prawdą danych o kwalifikacjach, doświadczeniu i uprawnieniach zawodowych. O takich oczywistościach jak domagania się od klienta jakichkolwiek opłat za przyjęcie wniosku kredytowego nie wspominając.

Co więcej, dokument Konferencji Przedsiębiorstw Finansowych, zobowiązuje firmy pośrednictwa kredytowego do zapoznania z Zasadami Dobrych Praktyk (http://zpf.pl/pliki/zdp/zasady_dobrych_praktyk_2012_okl.pdf) wszystkich pracowników, a tych ostatnich – do ich przestrzegania nie tylko w trakcie wykonywania czynności służbowych, ale również poza godzinami pracy.

Zasady Dobrych Praktyk Sprzedaży Produktów Kredytowych są kluczowym elementem Programu Etycznego KPF, stanowiącego jeden z filarów działalności Konferencji. Wstępując w szeregi KPF, firmy z tego sektora biorą na siebie obowiązek stosowania ZDP w codziennej praktyce biznesowej. Naruszenie zapisów zawartych w tym dokumencie skutkować może różnego rodzaju sankcjami, z wykluczeniem z KPF włącznie. Prawie 10-letni okres obowiązywania i stosowania się do nich najważniejszych na rynku pośredników i doradców finansowych, skupionych w KPF przyniosło wzrost kultury korporacyjnej całego sektora, tworząc wizerunek wiarygodnego partnera biznesowego zarówno wobec konsumentów i przedsiębiorców – odbiorców usług, ale także wobec dostawców produktów do oferowania na rynku przez ten sektor – podkreśla Andrzej Roter, Dyrektor Generalny KPF.

KPF USTANAWIA STANDARDY JAKOŚCI

Bogata wiedza i kompetencje ekspertów KPF w zakresie implementowania Zasad Dobrych Praktyk branży pośrednictwa okazują się pomocne przy wdrażaniu do polskiego systemu prawnego unijnej Dyrektywy w sprawie konsumenckich umów o kredyt związanych z nieruchomościami mieszkalnymi, popularniej zwanej Dyrektywą hipoteczną. Wprowadza ona szereg ostrych wymogów kompetencyjnych wobec pośredników kredytu hipotecznego, a oprócz tego zaleca państwom członkowskim UE objęcie ich nadzorem.

Dzięki doświadczeniu w ustanawianiu wysokich standardów działalności pośredników, KPF wypracował szczegółowe rozwiązania dotyczące tej regulacji i zaaprobowane przez Ministerstwo Finansów, przygotowujące się do stworzenia dobrych merytorycznie założeń do ustawy implementującej dyrektywę do polskiego prawa. Aż trzech przedstawicieli Konferencji Przedsiębiorstw Finansowych uczestniczy w tym zakresie w pracach Grupy Roboczej Rady Rozwoju Rynku Finansowego, powołanej przez resort.