W projekcie nowej ustawy zmieniającej tzw. tarczę antykryzysową proponuje się, aby obniżenie limitu kosztów pozaodsetkowych w kredycie konsumenckim przedłużyć do 31 grudnia 2021 r. Projekt już w Sejmie, znów bez jakichkolwiek konsultacji z branżą. Utrzymanie obniżenia limitu na tak długi czas (od 31 marca 2020r.!) to kolejny potężny cios w branżę, którego skutki odczuje cała gospodarka i społeczeństwo.

W związku z faktem, że tak radykalnie obniżone koszty kredytu konsumenckiego powodują, że jest on głęboko nierentowny, przedłużenie okresu ich obowiązywania o kolejne 9 miesięcy w istocie oznacza likwidację sporej części branży, a co za tym idzie:

1. likwidację do nawet dziesiątek tysięcy miejsc pracy w sektorze pożyczkowym i sektorach blisko powiązanych, w tym m.in. pośrednictwa finansowego, usług outsourcingu w wielu obszarach, a także dostarczania danych czy rozwiązań z zakresu nowoczesnych technologii, co jednocześnie pozostaje w sprzeczności z podstawowym celem przyjętym przez Rząd w związku z przeciwdziałaniem negatywnym skutkom pandemii koronawirusa, jakim jest utrzymanie miejsc pracy;
2. straty wielu sektorów gospodarki oferujących swoje produkty i usługi do sprzedaży finansowanej w modelu tzw. odroczonej płatności (utrata źródeł finansowania kredytem konsumenckim zwłaszcza dla sklepów internetowych, portali aukcyjnych, platform przetargowych i transakcyjnych), a tym samym poważne ograniczenie bieżącego funkcjonowania polskiej gospodarki;
3. dalszy wzrost wykluczenia gospodarstw domowych z rynku finansowego – duża część obsługiwanej przez sektor instytucji pożyczkowych grupy ponad 2 milionów klientów zostanie pozbawiona możliwości finansowania bieżących potrzeb, mimo, iż zachowują pełną zdolność kredytową do obsługi tych zobowiązań (także w okresie oddziaływania pandemii) – w sytuacji, gdy jak pokazuje raport ZPF – nie znika popyt, a zlikwidowana zostanie podaż;
4. rozwój szarej strefy pożyczek i podziemia lichwiarskiego, co wbrew zapewnieniom Projektodawcy wskazanym w uzasadnieniu Projektu ustawy potwierdzają wyniki badań prowadzonych przez Instytut Rozwoju Gospodarczego SGH i ZPF; szacuje się bowiem, że co najmniej 13,2% klientów sektora bankowego i instytucji pożyczkowych, którzy nie otrzymają kredytu konsumenckiego, zwróci się o to finansowanie do podziemia pożyczkowego, gdzie określenie „lichwa” jest w pełni uzasadnione;
5. ograniczenie wpływów z podatków CIT, PIT i VAT – szacunki branży instytucji pożyczkowych wskazują na możliwe uszczuplenie dochodów nawet o kwotę przekraczającą 2 miliardy złotych rocznie;
6. zachwianie rynku funduszy inwestycyjnych, zapaść rynku obligacji korporacyjnych i podważenie wiarygodności rynku kapitałowego w Polsce, gdyż zmiany wpływają na brak możliwości wykupu obligacji korporacyjnych wyemitowanych przez instytucje pożyczkowe, co spowoduje w konsekwencji bardzo poważne straty dla inwestorów – utratę wyłożonego kapitału.

Polscy konsumenci powinni nadal mieć dostęp do legalnych źródeł finansowania, które podlegają regulacjom, są transparentne i podlegają kontroli uprawnionych organów. Tymczasem obniżka limitu kosztów pozaodsetkowych kredytu konsumenckiego nie tylko nie przyczyniła się do umożliwienia konsumentom korzystania z produktów kredytu konsumenckiego po obniżonej cenie w trudnym, kryzysowym okresie, ale wprost przeciwnie – możliwości te nawet bardzo zdecydowanie ograniczyła.

Wyrażamy zdecydowany sprzeciw!